Serdecznie zapraszam do Belgii. Bedzie Pan tutaj traktowany z szacunkiem i godnością na jakie Pan zasługuje. Ba, do tego dojdzie podziw i estyma chociaż wiem, że nie o to Panu chodzi. Rywalizujące codziennie telewizje, gazety oraz partie polityczne się połączą (na chwilę) i wesprą Pana wspaniałą orkiestrę. Bez wyjątku. Sypną Euro. Szczodrze. Robią tak co roku zresztą i chwała im za to.
Tak, Tak. Proszę się spakować i wsiadać w samolot.
A my wspieramy, jak tylko możemy.
Pozdrawiamy.
To nic innego jak kopia wpisu który Bognna publikowała od 2017 i z pewnością w tym roku zrobiłaby to samo. Publikuję jeszcze raz z nadzieją, że może
Owsiak przeczyta…. .
J.
Pamiętam ten post, nawet za zgodą Bognny udostępniłam go na facebooku.
napisałam na priv.
LikeLike
@ikropka,
bardzo dziękuje, przeczytałem, odpowiem wkrótce.
J.
LikeLike
@ikroopka
Przepraszam za “literówkę” Twojego wirtualnego imienia w poprzednich wpisach.
LikeLike
Nie ma za co; miało być właśnie ikropka, ale było zajęte.
LikeLike
Pewnie kiedyś przyjedzie. Pewnie wszyscy gdzieś przyjedziemy, niech tylko się skończy ten więzienny rygor i strach. Jestem już spakowana. Pozdrawiam cię serdecznie.
LikeLike
Dobrze pamiętam ten wpis. Oczywiście, że w każdym normalnym kraju Jurek Owsiak byłby traktowany tak, jak Bognna napisała.
Pozdrawiam serdecznie 🙂
LikeLike
Drogi J., pozdrawiam cię serdecznie, nie tylko z okazji świąt. Życzę wszystkiego najlepszego tobie i twoim bliskim. Przytulam wirtualnie
LikeLike
Och serdecznie dziekuje, kazde przytulenie lagodzi bol,to przeciez jest pierwsza Wielkanoc bez Bognny.
J.
LikeLike
W Twoich poprzednich wpisach przebijal sie duzy zal i wiele goryczy, mam nadzieje ze jest teraz lepiej u Ciebie czego Ci bardzo zycze,
J.
LikeLike
Drogi J. dzięki za życzliwość. Nie zamierzam truć i się użalać, przypomnę tylko święte słowa niejakiego Sartre’a, którego osobiście nie lubię, ale rację przyznać muszę: l’enfer c’est les autres. Pozdrawiam bardzo, proszę, dbaj o siebie. A jak Wielki Hektor? (Bogna zawsze mnie poprawiała, pisząc, że nie, Hektor jest malutkim pieskiem…. 🙂
LikeLike
Tak, ludzie robią sobie piekło nawzajem. Jak chcesz ponarzekać to możesz. Ja jestem cierpliwym słuchaczem. Możesz użyć opcji Contact i napisać jeżeli będziesz czuła taka potrzebę. Jestem anonimowy to może być łatwiej.
Tak Hector to mały piesek i w niczym nie przypomina walecznego Hectora z Troi. Mam nadzieje ze mój Hector nie spotka psiego Achillesa na swoje ścieżce. To mój najwierniejszy przyjaciel, nie odstępuję mnie ani na krok. Jedynie do sypialni i łazienki go nie wpuszczam. Ty masz, Bognna wspominała, olbrzymiego psa. Jak się Quattro miewa?
J
LikeLike
Och Drogi J. Q jest już staruszkiem, ledwo łapami powłóczy, a dziś rano na króciutkim spacerku potknął sie i upadł na buziaczek. Dostaje tabletki, trochę pomaga, ale psy tej rasy (czarny terier rosyjski, Q waży 56 kg) żyją 12 lat, a on już prawdopodobnie przekroczył tę granicę. Prawdopodobnie, bo Q jest ze schroniska i nie wiemy dokładnie w jakim jest wieku. Jeśli masz czas i ochotę, to możesz posłuchać koncertu w jego wykonaniu: https://mycastle.video.blog/2020/12/04/pamietnik-q-quattruso/
Hektor mam nadzieję nie uważa się za wielkiego psa i przed Achillesami obroni go brak odwagi (?), jakkolwiek to brzmi. Nie mam odwagi pytać jak przepracował utratę swojej Pani. Pozdrawiam cię bardzo, dziękuję ze rozmawiamy.
LikeLike
Pod w/w wpisem jest też komentarz Bognny 🙂
LikeLike
Drogi J., co u ciebie? Co robisz w ramach codzienności? Mam nadzieję, że dbasz o siebie i o wielkiego Hektora. Uściskuję i pozdrawiam.
LikeLike
Dziękuje ze piszesz. Trudno jest mi mój stan określić. Przez ostatnie miesiące uczyłem się, w sensie organizacyjnym, żyć sam. Gotuje, spaceruje dwa razy dziennie z Hectorem, dużo czytam, aktualnie Księgi Jakubowe, które dostałem jako prezent od najblizszego mi przyjaciela. Oczywiście strasznie dokucza mi samotność, ale jestem otoczony masa ludzi od których doznaje dużo dobra. Przede wszystkim nasza córka z rodzina jest moją żelazną ostoją. Zarówno w Polsce jak i tutaj w Belgii zawarliśmy mnóstwo wartościowych, trwałych przyjaźni i teraz one owocują w mojej trudnej sytuacji. A co u Ciebie i Quattro? Czy Twoje spojrzenie na świat stało bardziej optymistyczne? Pozdrawiam J.
LikeLike
Zaglądam tu, wspominam Bognnę przy każdej okazji gdy przeczytam jej komentarz w moich wpisach. Zaistniała w moim świecie na zawsze. Pozdrawiam Cię serdecznie.
LikeLike